Handlezen | Palm Reading | Quiromancia
|
Tabel A-1: de vier handtypen volgens het classificatie systeem van Carus.
-
In 1880 kwamen Faulds en Herschel onafhankelijk
van elkaar tot de ontdekking dat vingerafdrukken zeer geschikt zijn voor persoonlijke identificatie.
Deze ontdekking vormt een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis der forensische wetenschappen.
Het bestuderen van de huidpatronen op de vingertoppen is in die tijd dan ook een populair onderwerp geweest onder de wetenschappers.
Onder hen bevond zich Sir Francis Galton.
Galton ontdekte via longitudinale studies dat de vingerafdrukken van ieder individu niet alleen uniek zijn,
maar bovendien gedurende een mensenleven normaal gesproken niet veranderen.
Ook kwam Galton via vergelijkende studies tussen tweelingen en broertjes & zusjes tot de ontdekking dat
in de vingerafdrukken een erfelijke component verborgen ligt. (3) |
-
- |
-
De publicatie van de bevindingen van Galton in 1892 mogen worden gezien als het begin van de genetica.(4).
Een volgende mijlpaal in de geschiedenis vormen de ontdekkingen van de familie Down.
Nadat zijn vader in 1866 het syndroom van Down had beschreven, ontdekte R.L. Down in 1906 de relatie tussen de simiaanlijn
en het syndroom van Down.(5)
-
Bronnen:
-
1 - Carus, C.G. Uber Grund und Bedeutung der verschiedene Formen der Hand in verschiedene Personen. 1846.
-
2 - Wolff, Ch. The hand in psychological diagnosis. New York: Philosophical Library Inc., 1952.
-
3 - Gettings, F. The Book of the hand: an illustrated history of palmistry. (p.161). London: Paul Hamlyn Ltd. 1965.
-
4 - Galton, F. Finger prints. London: Macmillan & Co., 1892.
-
5 - Down, R.L. (1909). Discussion on p..65 of Shuttleworth, G E.: Mongolian imbecility. British Medical Journal, 11: p.661, september 11.